Στο Δαμάσι, στο Μεσοχώρι, στο Αμούρι και στο Κουτσόχερο, ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει. Χρόνια μετά τον καταστροφικό σεισμό, δεκάδες οικογένειες συνεχίζουν να ζουν σε κοντέινερ, ενώ άλλες αναγκάζονται να παραμένουν σε σπίτια με εμφανείς ρωγμές και σοβαρές ζημιές. Καθημερινά ζουν με τον φόβο, γνωρίζοντας πως ο κίνδυνος ενός ατυχήματος από πιθανή κατάρρευση τοίχου είναι πάντα παρών.
Οι συνθήκες διαβίωσης παραμένουν δύσκολες και, σε πολλές περιπτώσεις, απάνθρωπες. Μικροί χώροι, υγρασία, κρύο τον χειμώνα και αφόρητη ζέστη το καλοκαίρι συνθέτουν την καθημερινότητα ανθρώπων που περίμεναν εδώ και καιρό μια ουσιαστική λύση. Οι υποσχέσεις πολλές, οι παρεμβάσεις ελάχιστες και η αποκατάσταση της κανονικότητας μοιάζει ακόμη μακρινό όνειρο.
Και καθώς πλησιάζουν ξανά τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά, η αγωνία μεγαλώνει. Για πολλούς κατοίκους των σεισμόπληκτων χωριών, οι γιορτές δεν συνοδεύονται από χαρά και αισιοδοξία, αλλά από απογοήτευση, θυμό και μια βαθιά αίσθηση εγκατάλειψης. Η ελπίδα, που κάποτε υπήρχε, φαίνεται να εξανεμίζεται μαζί με τον χρόνο που περνά χωρίς ουσιαστικές λύσεις.
Οι άνθρωποι αυτοί δεν ζητούν τίποτα περισσότερο από το αυτονόητο: να ζουν με ασφάλεια και αξιοπρέπεια στα σπίτια τους. Να μπορούν να γιορτάσουν, όχι μέσα σε κοντέινερ ή σε επικίνδυνα κτίρια, αλλά σε έναν χώρο που θα τους προσφέρει σιγουριά και ηρεμία. Η Πολιτεία οφείλει να σκύψει με σοβαρότητα και συνέπεια στο πρόβλημα και να δώσει επιτέλους απαντήσεις και λύσεις.
Γιατί τα Χριστούγεννα δεν πρέπει να είναι γιορτή μόνο για κάποιους. Πρέπει να είναι γιορτή για όλους. Και στα χωριά του Δαμασίου, του Μεσοχωρίου, του Αμουρίου και του Κουτσόχερου, η ελπίδα δεν πρέπει να παραμένει άλλο ένα χαμένο στοίχημα.
📰 Ειδήσεις από Τύρναβο, Αμπελώνα και Νομό Λάρισας
Η καθημερινή σας ενημέρωση με αξιοπιστία και τοπικό ενδιαφέρον.
